Uczyń tak

zrzuć na ziemię
czarny płaszcz przygnębienia
odsłoń zasłoniętą twarz
woalem smutku
wyjdź z poza murów
własnych myśli
i spójrz hen daleko
poza zasięg wzroku
gdzie zieleń dotyka błękitu
a poczujesz ulgę
uspokoisz rozkołatane serce
a myśli rozdmucha wiatr
dotykając twoich policzków
zapanuje spokój
twarz rozjaśni uśmiech
zachwiany stan umysłu
powróci do równowagi
a ciepłe promienie radości
wypełnią twoje wnętrze
wsłuchaj się w ciszę
i nasłuchuj głosu pocieszenia
nie poddawaj się słabości
zaufaj głosu który słyszysz
posiadasz potężną moc uczucia
ona ciebie uleczy
a wiara dopełni reszty

nie pytaj mnie czy to możliwe
zapytaj siebie…

23.08.2004.