KŁADKA

W pewnym pięknym kraju,
w cudnym lesie przy rzeczce
zwierzęta mieszkały.

Rzeczka płytka i wąska.
Las tajemniczy, wysoki.
Zgodnie się nim opiekowały.

W głębokiej ciemnej norze
żył cwany lis chytrusek
znany z podstępnych sztuczek.

Jednego dnia pomyślał sobie:
niewiele się narobię, na rzece zarobię.
Podjął działania od rana.

Patrzy łania, a lis z kruchych patyków
niedbale kładkę układa,
duży znak stawia, coś do siebie gada.

Na znaku napis wyryty dużymi literami:
od dziś tylko tu wolno się przeprawiać,
w innym miejscu nie próbujcie sami.

Gdy lis wystawił skarbonkę z napisem:
wszyscy za przejście płaca abonament
wśród leśnych zwierząt zrobił się zamęt.

Łabędzica wzruszyła skrzydłami
mówiąc: chcecie to sobie płaćcie sami,
ja przepłynę rzekę wraz z kormoranami.

Lis zdenerwował się taką postawą.
Zaczął grodzić rzekę patykami z trawą
mrucząc: zobaczycie jak wam uprzykrzę życie.

Kuropatwa w powietrze się poderwała,
skrzydłami szybko zatrzepotała
i przez rzeczkę przeleciała.

Lis już plecie siatkę z sitowia.
Rozpina miedzy drzewami zaczepiając o haki.
Śmieje się: ciekawe jak teraz polecicie ptaki.

Wilk chwile na brzegu posiedział,
pomyślał i pobiegł w gęstwinę
poszukać mądrego niedźwiedzia.

Niedźwiedź zebrał mieszkańców lasu.
Zrobiło się dużo hałasu.
Przekrzykiwali się jaki to lis jest zuchwały.

Na koniec uradzili, że rozbiorą lisią kładkę,
a do tego na dokładkę
taczkę na kołach z gałęzi zrobili.

Na taczce lis skończył swój interes.
Wywieźli go mieszkańcy lasu w niedziele.
Nie wrócił do tej chwili.

Sami kładkę przez rzeczkę zbudowali.
Bez abonamentu.
Porządnie – nie z patyków, a ze stali.