nie jest już rumakiem

Nie jest już rumakiem od dwunastu lat.
Na uwięzi go trzymają,
Co się wyrwie - czeka bat.
Od źrebaka siano dają,
Nie wyruszył w świat,
Ogrodzenie.. i na uździe mocnej
Coraz bardziej zaciskają
Nie jest jż rumakiem od dwunastu lat.

Chciał jak ptak..
Wzlecieć, skrzydła przecież go uniosą
Ponad góry, lasy, rzeki..
Zamknięty w klatce,
Wolności jego nie zniosą,
Podcięte skrzydła, jest już kaleki.

Nie jest ani rybą,
W wodzie topi się,
Dna już sięga głębokiego,
Przyjdzie sądny dzień.

Nie jest już ptakiem, ani rybą, ni rumakiem,
Ludzie przyssali się wielkim hakiem
Ciągnąc w swoją stronę,
Pozbawiając skrzydeł, płetw, kończyn.
Zamiast morału, trójkropkiem tę opowieść zakończym
...


stratocaster

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2011-12-01 02:50
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < stratocaster > wiersze >
Viasyl | 2019-03-19 23:29 |
każdy z nas zna to uczucie... przedstawione bardzo obrazowo... pozdrawiam
Ewa_Krzywa | 2011-12-03 12:25 |
pan świata, który zapomniał co znaczy być człowiekiem :( smutne
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się