tyle mamy domów

tyle mamy domów
nie wiadomo dokąd iść
tam wspomnienia tutaj płacz
i nie da sie żyć


ten nie będzie mój bo nie jest
nowy gdzieś pod jakimś drzewem
hula wiatr i strach

a ja biedna naga bosa
w kieszeni jałmużna
ludzką mowę odebrało
kwakam
byle jak

nie mów że wybrałam
wielką wolność której nie ma
dolo zgrzebna los to łobuz
co z tego
że wiem

westwalia