przyjaciółka

przychodzą do mnie jak do spowiednika
żółcią słodząc mi kawę
ich ból przegryzam niczym herbatnika
dusząc własny lament
nieszczęścia muszą się wygadać
ktoś musi je wysłuchać
a ja przed kim mam się wyspowiadać
w gardle dławi mnie klucha
nie jestem matka Teresa z Kalkuty
ani tak mądra ani święta
wysłucham
ale nie doradzę nie zadam pokuty
niech każdy sam się opamięta

Średnia ocena:

Kategoria: Przyjaźń

Data dodania 2012-01-11 08:30

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

magdabb88 | 2012-01-11 17:07 |

Każdy myśli, że drugi człowiek da mu radę, jak przeżyć życie, ale tak się nie da. Pozdrawiam :)

bezimienna | 2012-01-11 15:19 |

Czasem nie oczekuje się rozgrzeszenia a wysłuchania :)

kazap57 | 2012-01-11 13:01 |

bardzo dobra rada

szmaragd | 2012-01-11 10:15 |

jesteś dobrym słuchaczem rzadki dar pomimo że czasem doprowadza do szału

Ewa_Krzywa | 2012-01-11 09:38 |

tak to jest ze spowiedzią ;)5*

Brak komentarzy