Nasze światy

Blask słońca w zenicie przekracza grań
Tam gdzie spotkały się dwa nasze światy
Światełka Twych oczu lśnią wśród sosen i olszyny.
Muzyka serca wśród liści i kwiatów powiewa.
Na nich się jeszcze święty płomień miłości żarzy.
W cienistym gaiku strumyk szemrze cichutko.
Rozmarzoną duszę kołysze śpiewny fali szmer.
Po krętych polnych dróżkach czas leniwie płynie.

wierszokletka52