ŻNIWIARKA

zasiało mrozem
polało łzami
wykiełkował z czerni blask
zakwitło znowu życie
złapałam je palcami
odkładając
na złe chwile garść
nie piszę o śmierci
którą poznałam
napluła mi w twarz
sama oberwała
wzmocniła atakiem
łukiem ominęła
zabierając płochliwość
nie piszę o śmierci
nic w tym niezwykłego
kiedyś dopadnie
wszyscy się z nią zmierzą
nie boję się gdy straszy
robiąc groźne miny
cóż
najwyżej spotkam
dawno niewidziane
dziewczyny


Ewa_Krzywa

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2012-01-17 09:36
Komentarz autora: Copyright by © Ewa Krzywka
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Ewa_Krzywa > < wiersze >
pasztecikowax33 | 2012-02-25 10:15 |
nie zgadzam się ze stwierdzeniem,że rodzimy się po to, aby umrzeć . Aczkolwiek wiersz rzeczywiście świetny.
poetyczka_hipochondr | 2012-02-22 20:41 |
przepiękny i poruszający do głębi...
Liwia_Jasniewska | 2012-02-17 19:46 |
extra
myszka | 2012-02-17 13:00 |
Zmusza do refleksji,pięknie!
robertino80 | 2012-01-26 10:10 |
5)
lipiec | 2012-01-17 17:03 |
im później ,tym lepiej :)
bezimienna | 2012-01-17 15:28 |
Śmierci się nie boję a raczej bólu.
kazap57 | 2012-01-17 14:17 |
strach jest ludzką cechą - rodzimy się po to aby umrzeć - więc to nasze przeznaczenie
safona2011 | 2012-01-17 11:33 |
))5
szybcia | 2012-01-17 10:58 |
tylko to jest pewne ...-pięknie :)6*
szmaragd | 2012-01-17 10:42 |
na śmierć nie ma odtrutki,dopadnie każdego.
jessika | 2012-01-17 09:39 |
świetny na 6+
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się