Na korytarzu




długi korytarz cierpienia
spowity w bieli ciszy
to miejsce o którym wielu
pragnie jak najszybciej zapomnieć
i nie wracać tutaj nigdy
tylko niestety
pomimo bólu i smutku
istnieje i będzie istnieć
bo pomaga i daje nadzieję
przybyłym tutaj

szacunek i poważanie
temu miejscu się należy
to właśnie tutaj wielu
otrzymuje drugie życie
ale i odchodzi także stąd wielu
do krainy wiecznego cienia
stoję…
w tym korytarzu
wsłuchany w unoszącą się ciszę wokoło
wpatrzony w jego niekończąca się długość
w skupieniu i w milczeniu
oczekuję na wiadomość
a wraz ze mną stoją
strach i niepewność
bo nie wiem co przybędzie
z jego oddali….




20.04.2006.


kazap57

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2012-01-21 19:30
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < kazap57 > < wiersze >
kazap57 | 2012-01-23 10:28 |
Smutek i przeznaczenie, walka z bezsilnością. A przed przeznaczeniem i tak nie uciekniesz,niepewnością i strachem.
Ewa_Krzywa | 2012-01-22 11:37 |
niepewność zawsze nam towarzyszy, a optymizm unosi, dodaje skrzydeł;)5*
bezimienna | 2012-01-22 09:31 |
Lepiej nie myśleć co będzie, gdyż przeznaczenie i tak nas dopadnie któregoś dnia.
szmaragd | 2012-01-21 22:14 |
czasem się udaje, czasem niestety nie, ale doceńmy ich wysiłek walki o życie
lipiec | 2012-01-21 21:30 |
Nikt nie zna przeznaczenia
szybcia | 2012-01-21 20:21 |
smutna niepewność :)*
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się