OBOJĘTNOŚĆ

Uchyliła swoją nagość,
cień przeleciał obojętnie.
Wypuściła z wnętrza żal,
błazen tańczył rozbawiony.
Stłukła krzyk,
rozlała łzy,
tłum przechodził beznamiętnie,
beznadzieją otępiony.

Kukła w kokon omotana,
bez łez,
stąpa po skrzypiącej scenie.
Tylko woda ciągle płacze.

Ewa Krzywka

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2012-02-08 09:19

Komentarz autora: Copyright by © Ewa Krzywka

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

safona2011 | 2012-02-25 18:24 |

piękny wiersz)))

szmaragd | 2012-02-09 19:28 |

beznadzieją otępiony, smutne

lipiec | 2012-02-08 19:25 |

Tylko woda ciągle płacze. Ślicznie powiedziane ,pozdrawiam .:)

bezimienna | 2012-02-08 15:31 |

:")

kazap57 | 2012-02-08 11:58 |

stąpa po skrzypiącej scenie. Tylko woda ciągle płacze.....zakonczenie super

szybcia | 2012-02-08 09:29 |

;)5*

Brak komentarzy