Śmierci Koleje

Sen wieczny zastał człowieka,
Ukoił jego nędzne życie,
Złożył ciało w trumnie.
Dusze uwolnił, w niebiosa wysyłając.
W cmentarnej aurze ludzki płacz słychać
I żalu pełne wywody, rodziny.
Lecz śmierć życia nie wróci tak nagle,
To tylko jednej istocie jest dane.
Bóg, sędzią się stanie,
A jemu dane wydać wyrok na Sądzie ostatecznym.
I nastanie Koniec Świata Kiedyś.
I powoła Sędzia Życia,
Wszystkie Dusze do życia...

OLLA