Jak żyć, gdy serce z bezsilności łka. Nawet nie boli - nic nie czuję - oprócz pierścienia lodu. Niby żyję , snuję plany - jednak coś pękło i spadam w dół. Wolałabym krzyczeć z rozpaczy - nie potrafię lub nie chcę - słyszę ciche pukanie do drzwi. Wchodzi tylko rezygnacja i pustka.
Wierzbina
