Pękło serce

jakby tam odchodziły w ciszy jasnej
czarny grób w dzwonów
niebo
jasny obszar naszej pamięć
,słowa ze zgłosek zesztywniałych wymawia ściśnięte gardło
,jedno pęknięcie jak westchnienie ciszę rozerwało i do ciszy cicho odeszło,
jasne stało się to co szeptał strach nic tylko pękło serce
jak pęknięty czasu dzwon który zgubił nagle serce
uleciało gdzieś tam gdzie dzwony spać odchodzą
by kiedyś się zbudzić
otwarła się światła ściana i zamknęła swe niewidzialne podwoje...

Duch44