GRZECH

(wiersz XV z cyklu „Przysłowna zabawa”)

smakują Grzechowi grzechy
garściami czerpie
zajada grzeszne uciechy
zasypia z grzesznymi myślami
oddając się grze ciał
budzi się ze słodyczy nocy
otoczony grzesznicami
które grzesząc miał
gra Grzech w grę
pod tytułem grzeszenie
w dzień grzesznymi słowami
jako przerywnikami
ozdabia swoje mówienie
chłonie grzechy wzrokiem
uchem dotykiem
wypija z kolegami
w grze kładąc kartę
grzesznie uśmiecha się mówiąc
że życie jest grzechu warte

Ewa Krzywka