na to pragnienie

jak w pustej szafce
która dziewictwo swoje
zdołała przywrócić po latach
ani szczęku drzwiczek
ni skrzypu zawiasów
co to okienne
ramy
niczym nowego przestwór
pragnienia

powróci kochanek

i trochę kołdrą
to rusz pościelą
zabroni by usta
co to wciąż bielą słów
w pragnieniu

chciały się układać

a ty zapomnisz dziecino
droga
czym smak twój poranków
samotnych cię krzepił
jak wić wiosenna
co przyrodnika ciałem
się stanie a też powróci
w spojrzeń nagości
w jedno cię żebro tylko uderzy

a zadrżą wszystkie

kości

celicacra