PIASEK

(bajka dla dzieci)

Tam gdzie woda ukrywa się,
słońce swym ciepłem rozgrzewa,
w błękicie nieba rzadko śpiewa ptak,
królowa pustyń – Sahara,
różne kraje szatą objęła.

Tam morze piasku
bawi się z wiatrem zaprzyjaźnione.

Razem rzeźbią cudowne fale,
każdego dnia w kształtach inne,
stawiają piaskowe piramidy,
zmieniając je w bajkowe formy
przedziwne.

Piasek leniwie przepycha się,
przeciąga, rozmywa,
ciekawy świata,
z nudów zasypuje oazy.

Czasem przytuli kępy suchorośli,
malutkie krzaczki,
czasem odwiedzą go płazy.

Ciągle na tym samym terenie
od wielu tysięcy lat.
Bardzo chciał zobaczyć
jak wygląda świat.

Zlitował się wiatr,
wziął pasek w swoje ramiona,
w powiewie rozsiał po ziemi.
Poniosła go woda.

Teraz bawią się z nim dzieci na plażach,
budując piaskowe zamki.
Jest w każdej piaskownicy.
Psoci się, chowa w buty,
szczęśliwy,
że ma kolegów i koleżanki.

Ewa Krzywka