chowam tajemnice w studni milczy lecz wiem że słyszy wrzucę do niej kamienie dnia znikną z pluskiem w kręgach ciszy nie dosięgnie nic mych trosk sekrety zamknięte błękit nieba je okryje lico tafli je wyciszy przeglądnę się w zwierciadle odbicie moje oczyszczone w spokojny sen zapadnę złe chwile będą wybielone woda czysta kryształowa ucho studni niewzruszone Ewa Krzywka
Ewa_Krzywa
