SEN

otworzyłam okno
po drugiej stronie szczęścia

szłam tyłem
nierealną drogą

na drzewie liście
z zatkanym przełykiem

w suchym szeleście słów
z treścią zgubioną

czarny kot na chmurze
pazurami wpięty

swym ogonem
wymachiwał w takt kroków

syczał głową obciętą
wąż na gałęzi zwinięty

chłodne postacie
przesuwały się z boku

bosym dotykiem
rzeźbiłam imaginację

tajemniczej wizji
myśli podświadomych

wypaczonej przyszłości
w sennym świecie obaw

porannym dotykiem ciepła
z fikcji zbudzonych

Ewa Krzywka