Pójdę z Tobą

Pójdę z Tobą najmilsza gdzie
fioletowe wrzosy, gdzie zapach
żywicy jest tak silny ze koi
nasze nosy.
Gdzie krople rosy wiszą na trawie
jak ludzka łza pod powieką, gdzie
czarne jagody niczym korale w jesiennym
słońcu się pieką.

Pójdę z Tobą miła gdzie grzybów woń
wypełnia nos, gdzie słychać rankiem
ryk jelenia, gdzie dzięcioł stuka, i
gwiżdże kos, gdzie szumią stare dostojne
drzewa na których widok ludzka dusza śpiewa.

Gdzie wszystko nas urzeka nawet lot sokoła
gdzie serce z radości mocniej bije gdzie zwykła
mała pszczoła zbiera słodki nektar z fioletowych
wrzosów, gdzie ściągam białe pajęczyny z Twych
pięknych długich włosów. Gdzie drzewa szumią głucho
głośno i dostojnie, gdzie las darzy nas bogactwem
syto z gestem hojnie.

Pójdę z Tobą miła gdzie słychać pomruk borsuka
gdzie stary puszczyk na pięknej sośnie beztrosko
sobie huka, gdzie mchy zielone jak dywan puszysty
kładą się nam pod nogi, gdzie słońce oświetla leśną
polanę i gdzie jest spokój błogi.

I pójdę z Tobą miła moja do pięknej leśnej głuszy
bo to jest miła raj na ziemi i każdy tu się wzruszy
będziemy chwalić imię Pana patrząc na piękny gaj, za
to, za piękno które stworzył i dał nam na ziemi raj.

Henryk Siwakowski
Elbląg 27.07.11

Henk