złotymi literami

niczym ślepiec błądzę
z raju do piekła
łaknąc kropli wody
życia które ucieka

dusząc się we mgle
jutra niepewności
szukam drogi ukojenia
od duszy gorączki

ileż dni i lat
ulotnych chwil sennych
w nich znajduję ciepło
ust twych najgorętszych

miotany przez fale
tornada życia codzienności
wierzę w to co zapisane
w wielkiej księdze wieczności

i choć nie znam tych zapisów
jeden znam niezmienny
twe imię wyryte na zawsze
inkaustu złotym kolorem

Adamo70