Chcę być kochany!

żyje, nie mam nikogo, nikogo
Ile już porażek, niepowodzeń!
Przeznacznie nastawione wrogo
na mojej krętej, dziwnej drodze

Mam wszystko, i co?I co z tego?
Do miłości szczęścia nie mam!
Co się zakocham, dostaje w kość
Mam już tego serdecznie dość!

Czuje, że tracę sens swego bycia
Nawet łezki nie mogę wycisnąć
historia chłopaka mocno zakochanego
bez wzajemności, no i co z tego??

Chyba popełnie nożem samobójstwo,
Po co mam żyć? Ale co ja mówie!
Nie stać mnie, jestem tchórzem
szarym śmieciem, nic nie znaczącym

Borkoś

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2005-08-17 14:41

Komentarz autora:

Strona glówna

< Borkoś >

< wiersze >

izabela799 | 2021-10-01 09:51 |

Na wszystko przychodzi czas...

duchowny | 2017-02-18 12:07 |

Katastrofa, pisząc w ten sposób nie kształtujesz swojego warsztatu a tylko go kaleczysz, kosz

Ola32 | 2014-02-22 16:06 |

Smutny i trochę przerażający ale podoba mi się bardzo:)

Ziela | 2012-08-26 17:20 |

Naprawdę ?

maugo | 2012-01-31 18:05 |

mysle że te problemy ma wiele osob ale jesli się żyje będąc nieszczęsliwym czasem za bardzo sie skupia na sobie więc nie rób tego ...a znajdziesz te której szukasz wiersz jest pełen wrazliwosci pelen rozzalenia ale jest piękny bo jest pełny Ciebie:)

sofim | 2005-09-13 20:55 |

a do mnie to nie trafia... choć trzeba mieć odwagę by żyć, gdy wiat cały runšł... a może tylko tak nam się wydaje

morticia | 2005-09-01 21:21 |

mam mieszane uczucia- temat poważny, ale sposób jego poruszenia f r a s z k o w a t y ...

soczewica | 2005-08-27 23:26 |

no pierwsza zwrotka aż za serce łapie. reszta, nie wiem, może to kwestia enterów, mam do tego uraz, że wiersz rozwleczony wydaje mi się mniej pocišgajšcy. niemniej jednak poczštek bardzo dobry :)

nico | 2005-08-24 22:12 |

Dywagacje ważkie...

Brak komentarzy