To miasto i ta wieś

W zgiełku miast, w tłumie ludzi
zawsze się w mym sercu coś budzi.
Czegoś brak - komuś dał, czego?
Co w mym sercu jest brak?
Miasto tak wielkie i duże jak dzwon.
Me serce bije i żyje,nie życiem, lecz miejskim zgiełkiem i hukiem aut.
A życie moje innego jest warte.
Choć auta głuszą przyrody świat,
to życie moje i Twoje
jest jeszcze czegoś innego warte.
Czas płynie szybko jak woda w rzece,
Czy ty człowieku wiesz czego chcesz?

Wieś taka piękna!
Kiedyś, gdzieś, tam....
a teraz w slajdach spoczywa....
Tudzież kwiatek, tam malwa,
garnek na płocie,
a na nim słowik świergocze.
Choć go nie słychać nawet w wideo,
to choć byś chciał,
to nie usłyszysz i nie zobaczysz
tego obrazu wsi polskiej
jaką nasz polski wieszcz Adam Mickiewicz
opisał w dziełach swych.
Do teraz jeszcze jeden poeta fraszek,
no zgadnij kto?
Jan co kochać uczył nas przyrody takiej,
której już nigdy nie znajdziecie.
Czy dziadki wasze, powiedz to sam,
czy one widzieć będą ten stan?
O wsi przepiękna, o miasto brzydkie, ten zgiełk powinien zmienić się w ciszę.
Bo kiedy będę spoczywać w ziemi,
już mak i chaber,
słowik na płocie mi nie zaśpiewa
i po kłopocie......



anna2250

Średnia ocena: - Kategoria: Inne Data dodania 2012-05-07 12:53
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < anna2250 > < wiersze >
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się