dzień

Dnia drugiego o 9
zabił gong
był maj
oczy się otworzyły
mrugając sennie
nieposłuszne ciało
pionowo wznoszone
wstało

słońca nie było
były chmury

gawędy ze wszystkich stron
ucichły
wiatr tylko wył
i nic się nie działo
życie wokoło
zamarło i spało

nieczułość pełzła
i zdobywała

zdobyła świat
i się poddała

norm już nie było
tylko deszcz został
skroplony w kałużach
by kiedyś powstać

kwiaty opadły
słońce nie wstało
ciemność i księżyc
dnia nie było wcale

Ccclaudia