chwile pod powiekami

Utuliłam wiatr w ramionach
Ogrzałam go sennym oddechem
Wkrótce się zachód słońca dokona
Noc przywita serdecznym uśmiechem

A w oczach słońce nie gaśnie
Przebija mrok i granat nieba
W głębi duszy jest coraz jaśniej
Nie trzeba widzieć
I szeptać nie trzeba

Utuliłam w ramionach ciszę
Myślami dopieszczam wspomnienia
Rytm bijącego serca słyszę
Pod powiekami chwile wytchnienia