karafka

kro­pel­ki marzeń
sączę pomalutku
w ciszy mej celi
wie­czo­rową porą
gdy codzien­ność
mrok przykryje

w kryształowej ka­raf­ce
ze łza­mi pomieszane
słowa i ciepło
dni niewyśnionych

na chłód no­cy nieprzespanych

Adamo70