Znam smak jego łez , co
nie przytomnie spływały po twarzy ,
by zmieszać miłość z nienawiścią .
Raniąc siebie ranił ją , by
poczuła reguły swej dawnej gry .
Tuszując uczucia ,
zamykał wrażliwość ,
by cienka kreska zabliżniona ,
nie uwolniła goryczy .
Stał się twardy ,
miał cudzą twarz
