INDYKOWO

(bajka)

pewien indyk nabzdyczony
po podwórku sobie chodził
wielce sobą zachwycony

pierś wypięta głowa w górze
pióro jakieś wymęczone
grzebień taki bez koloru

gdy tak chodził bezsensownie
(obok pawie i łabędzie)
to wymyślił sobie biedak

że najlepszy z wszystkich będzie
tego skubnął tego dziobnął
temu już podstawia nogę

a sam w sobie cicho siedzi
i udaje świętą krowę

w końcu ptaki się zebrały
poszły do prokuratury
indyk dostał łomot wielki

(do dziś płacze w dzień i w nocy)

przyszła kryska na Matyska
wszystko kręci się do czasu
sprawa była bardzo śliska

zatem moje drogie dziatki
jeśli wpadnie wam do głowy
naśladować ród indyczy

przypomnijcie sobie bajkę
i odłóżcie wrogie myśli
bo nie warto się nabzdyczyć

Ewa Krzywka