w lustrze rozsypanych myśli
wypatrujemy swojego oblicza
zranieni
pędzącym czasem, ulotną chwilą, krótką rozmową
zbyt mali, by zrozumieć
zbyt duzi, by zapłakać
nie staraj się życia poznać!
ono samo każdego dnia
zmienia swe oblicze
nie zdążysz zrozumieć
nie zdążysz zapłakać
a ono jak dźwięk szybko minie
