SMUTEK

Kiedy smutek ogarnia całe ciało,
A świat staje się niewidzialny,
Czujesz jak zapadasz w nicość,
Jak powoli przesłania rzeczywistość
Szara zasłona
Nieprzepuszczająca światła,
Dźwiękoszczelna,
Coraz bardziej czarna.
Musisz ją zniszczyć!
Wtedy wrócisz do życia.
To trudne.
Ale możliwe.
Wystarczy, że będą wokół Ciebie
Przyjacielskie dusze,
Życzliwe
Pełne miłości i ciepła,
Pamiętające o swoich,
Podobnych smutkach.
Ciepło płynące od nich
Powoli uwolni Cię
Od tej zasłony
I znów zobaczysz
Kolorowy świat wokół siebie
I zechcesz żyć.

ewita