Gałązka Życia
W mroku schowana gałązka życia,
Nagle tajemną siłą,
Wyłoniona z czeluści.
Trwała tam wieki,
bez emocji żadnej,
Gnębiona ciszą i brakiem tchnienia,
Teraz odżyła.
Puściła pędy przyjaźni
I poczuła powiew świeżości.
Wdzięczna tajemnej sile,
Zaczęła nowe życie,
Z tlenem, co dał jej wiarę,
Z wodą, co dała jej szczęście,
Z sobą, bo żyła już pewnie.
OLLA
|