Wiersze z cyklu Podróże. Barcelona.

Kiedy biło serce
oderwane,
od srebrzystej rzeczywistości.
Ocean
to na Ciebie patrzę,
niebem, świetlikiem w mokrej dłoni.

Schowałam twarz
w chłodnych Ogrodach Gaudiego.
Na mą kolejną długą wieczność,
zbyt pewnie, niepewną.

Nie musisz mnie szukać.
W zaklętej przestrzeni
pośród ulicznych grajków,
w kremowym teatrze ulicznych latarni.
Niechcący
w bezgłośnym repertuarze,
znalazłam ślad.
Twych szaro-niebieskich dłoni.

W błękitnym cieniu niemej Barcelony.

Magdis

Autor zablokował możliwość oceniania.

Kategoria: Inne

Data dodania 2012-08-21 14:55

Komentarz autora: Szeptem.

Strona glówna

< Magdis >

wiersze >

Kapitalista | 2013-04-14 19:59 |

Dawno nie spotkałem tak gęstej i smakowitej mgiełki :)

Sarnek | 2012-09-16 07:22 |

Wyjątkowa prawdziwa forma przekazu czuć tam twą obecność,może posłužyć jako przewodnik po Barcelonie.

Magdis | 2012-08-22 13:01 |

Irmmelin:) To właśnie jestem cała ja:) I o ile często jestem niezadowolona ze swoich wierszy, to ten wyjątkowo mi się podoba:) jessika - jeżeli Ty i może jeszcze ktoś zatrzymał się na chwilę przy tym moim wierszu, to jest dla mnie sukces. Dziękuje:) kazap57 - cała przyjemność po mojej stronie:)

kazap57 | 2012-08-22 09:12 |

przeczytałem z przyjemnościa

jessika | 2012-08-21 20:10 |

piękny wiersz, powiem szczerze że rzadko zdarza sie czytać coś tak zatrzymującego po przeczytaniu :)

Irmmelin | 2012-08-21 15:06 |

Czytając to widzę Ciebie , Twoje uczucia , Twoją wrażliwość .

Brak komentarzy