Ognista kula odkupienia - 43

Pojaśniał półmrok, a dzień oślepia.
Czerwona róża z nieba spada, Odessa czeka.
W wieczności, dzień ten nie będzie zapomniany.
Glob Ziemski, przecież Miłością został zalany.
Parują przekleństwa grobów odkopanych.
Kwiat Miłości zakwitł po granice niebiosa.
Więzy się poluzowały, wolnym się stajesz.
W świetlisty tunel wejdź, by szczęścia zaznać.
Wyższe ja w złotych skrzydłach, poprowadzi Cię.
W niebiosach odnajdziesz radość i szczęście,
a czar Miłości już nigdy nie zblednie.

Napisałem dnia 15 stycznia 1998 roku, Krzysztof Szufla.


Wiersz w wersji Video Recytacji:

Moja Recytacja: http:www.youtube.comwatch?v=ZVWczK6L2Is


Dziękuję i pozdrawiam Krzysztof Szufla

krisov333