Utracona przyjaźń

Zerwana nić przyjaźni
snuje się po zakurzonym
chodniku.

Wiem, że nie zapuka do drzwi
by powiedzieć witaj.


Pocieszyć,gdy jest źle
przytulić w ramiona.

Czy tak musiało się stać?
Jezu? Dlaczego!


Izabela

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2012-09-28 15:56
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Izabela > < wiersze >
aloya | 2012-09-29 10:38 |
Czasami nie zdajemy sobie sprawy jak słowa potrafią ranić, każdy z nas uczy się na błędach,jesteśmy tylko ludźmi i pod wpływem emocji czasami nie panujemy nad sobą a jeżeli przyjaźń jest prawdziwa to jest wieczna nic jej nie złamie ani nie skruszy i wybaczy wybaczy.Bardzo piękny wiersz Izabelo serce mi zadrżało. Pozdrawiam:))
Hania24 | 2012-09-28 19:18 |
często zagladamy w siebie by pytać jak by niebiosa znały odpowiedz tak czynią ludzie wierzacy ale tylko my tak naprawdę możemy odpowiedzieć Zadajac to pytanie mamy czas by na nie odpowiedzieć ładny wiersz skłania do głebszej myśli pozdrawiam
szmaragd | 2012-09-28 19:09 |
uczymy się na błędach...
kazap57 | 2012-09-28 18:36 |
niestety na to pytanie tylko ty musisz znależć odpowiedź
ewita | 2012-09-28 17:20 |
przyjaźń za słaba....żal wielki....to wyczytałam z Twojego wiersza...pozdrawiam
bezimienna | 2012-09-28 16:45 |
To chyba jest jedno z pytań bez odpowiedzi.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się