centralny

postrzępione niebo
nocą opada na domy bez dachów
ukradkiem kradnąc oddech

w potokach myśli
tonie drżenie
zawieszone w próżni (nie)bytu

na parapetach niepowodzeń
suszą politykę
by okryć wstyd dotknięty chłodem

w cieniu mijanych torów
krzyk wnętrzności
nie pozwala zasnąć

niewidzialnym oknem
wylatują tylko marzenia o nocy
w pierwszej klasie

wiki