Zwierzenia starego weterana

Mam pretensję do wszystkich,
a czasami ich kocham,
czasami do siebie zapraszam,
a czasem mówię wynocha.

Nie ufam nikomu,
ale ufać zamierzam,
bo czasami niektórym
tajemnice powierzam.

Na mnie nie można liczyć,
ponieważ innym nie wierzę,
mienię się chętnie człowiekiem,
choć czuję się często jak zwierzę.

Litości, co to za Monstrum
zostało tu opisane,
chyba nie wierzysz poważnie,
że masz to wszystko
za kołnierzem pochowane?

jaskolka