M y ś l

powraca
niezbyt jeszcze odległa
a już zasłania wokoło
przybyła
zapełniając coraz szczelniej
mój umysł
czuję to bardzo wyraźnie
przenika dalej i dalej
coraz głębiej
oplata moją korę mózgową

wielki żal i stukot pociągu
w głębi takty muzyki
fale obijające się o brzeg
powraca tęsknota
do tamtych miejsc
przewyższa moją wyobraźnię

widzę coraz wyraźniej
obraz rzeczywistości
w naturalnych barwach
trwa to krótką chwilę
rozlewa się cały ten raj
a myśl staję się lotna
znika gdzieś w przestrzeni
jak wspomnienia

pojawiają sie następne myśli
także bardzo potrzebne
bo są o tobie

05.03.1977.