Pierwszy i ostatni skok

Szanowni Państwo, Panie i Panowie
Niech dziś każdy usłyszy, każdy się dowie
Że ja wszystkiego po obie dziurki mam w nosie
Jednym słowem wszystko chrzanię

Nie, ja taki jak wy nie jestem
Nie nazwę nikogo chamem ani draniem
Serce moje przepełnione jest nie tylko goryczą
A gorzką rozstania tego słodyczą

Z tego miejsca widziany świat
Już w ogóle nie zachwyca
Nie zdoła złapać i zatrzymać
Jego wredne lico

Stojąc wysoko widzę wyraźniej
Tą marność nad marnościami
Skok będzie mą pierwszą przyjemną przygodą
Bądźcie cicho, wasze wołanie zda się na nic