w wyobcowanej głębi marzeń ,
odrębnej od rzeczywistych
tchnień ludzi,
gdzie słowo trafia do ucha ,
raniąc zachłannie każdorazowo,
gdzie światło nie zawitało od dawna ..
tu jestem , skazana na zwiędłość umysłu.
zatracona we własnym świecie
nierealnych problemów,
których nigdy nie dosiegniesz
włąsnym rozumem.
