Czepny błękit

Gdy płynie ra­dość z lekka
i błądzi po­za rzęs uczesanie
uk­radkiem za uśmiech muska
ob­raz ze światłem w pędzie

W pląsie dźwięko wiernym
sku­biąc rzęsą westchnienie
przy­darza się bar­wom życie
w zdzi­wieniu nagłym źrenic

I oto nagle się sta­jesz
tak zwykłym przypadkiem
niez­wykle czep­nym błękitu
nie mierząc i nie odliczając



12.07.2012.

Gaia