Przytuliłam Twój zapach do poduszki wspomnień
powieki przesiąkły błękitem
który nie pozwalał zapomnieć
dotyk włosów zapisał się w kształcie dłoni
na zawsze
zatrzymał się we mnie Twój obraz wyblakły
namalowany na szybie zapomnianymi już łzami
który wciąż nieświadomie rozmazuję palcami
za późno zrozumiałam
ze pozwoliłeś mi dojrzewać na chlebie złudzeń
Rozstanie czy niespełniona miłość?Pozdrawiam serdecznie w ten grudniowy wieczór."przytuliłam twój zapach do poduszki wspomnień" piękna metafora.Moc życzeń Świątecznych posyłam.Marek
Nie podobają mi się tego typu wiersze. Są porównania - fakt. Metafory - fakt (Chleb złudzeń ~ bardzo ładny przykład). Samo w sobie jednak zdaje mi się zbyt tendencjonalne.
