W oknie II

Stoję w oknie
W białej smukłej sukni
Sięgającej do kolan

Me oczy wpatrzone w horyzont
Błękitne jak niebo
Bolące od ciągłego patrzenia

Włosy złociste jak kłosy zboża
Gęste jak futro niedźwiedzia
Splecione w mocny warkocz

Nogi me zmęczone od ciągłego wędrowania
Krzywe jak łuk
Zniszczone po przejściach

Me serce jak po ugodzeniu noża
Cicho krwawiące
Nikt o tym niewie

zeus