Kiedy milczę, nie umiem.... (1)

ja po prostu nie umiem już
mówić

słowa mi się gdzieś zacinają
pchają się
wszystkie naraz chaotycznie

a potem stają

opuchłe zdziwieniem
jak paraliż w korku na mieście
gdy najbardziej się spieszysz

żeby zdążyć
w to miejsce jedyne w swoim czasie

upychają mi krtań szybciej
niż mogłabym chcieć
zacisnąć pięści ze złości

lub z żalu
zamknąć powieki

potem już jest za późno
na cokolwiek
i nawet nie mruga zielone

wciąż tylko popiel

16.12.2012.

Gaia

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2012-12-26 14:58

Komentarz autora:

Strona glówna

< Gaia >

wiersze >

Gaia | 2012-12-28 20:49 |

Kolory to tylko metafora.... ale może i wada spojrzenia... Dzięki za słowa :)

Conte | 2012-12-28 18:53 |

Oczy widzą kolory a te to złudzenie bo rozczepione z białego i czarnego...:)

szybcia | 2012-12-28 18:29 |

:) bdb*

roman | 2012-12-27 22:47 |

kazap57 | 2012-12-27 22:18 |

słowa bolą ale milczenie jeszcze bardziej.....upychają mi krtań szybciej ( proponuję ( wypełniają krtań - szybciej )ale to tylko moja sugestia wiersz jest twój.....całość bardzo dobra

Gaia | 2012-12-27 19:23 |

Tak. Coś. Dzięki :)

Ziela | 2012-12-26 15:32 |

Coś w sobie ma… 5=

Brak komentarzy