Siedzę sobie we fiolecie

Chy­ba spłaciłam już wszystkie
kre­dyty
na ra­dość w bla­dym uśmiechu

i rachun­ki krzywd

co wzrosły podstępnie
i wy­puściły pędy zabijąjąc
tro­jańkiego zwierza

odkąd zmie­rzyłam strach
nie płacze

z ma­sek wy­padły mu oczy
a z ni­mi łzy

i dzień dla dnia
nie mu­si tłumaczyć
bez końca

znacze­nia fioletu

może ta­ki właśnie jest
święty spokój

a może to tyl­ko szczęście


24.12.2012.

Gaia