Nie mam już nic

Straciłem prawie wszystko.
Mój Świat już runął.
Ten zauważalny,
I ten nieuchwytny,
Nierealny.
Nie mam już nic.
Przeszłości i marzeń,
I zwykłej radości.
Nie mam już nic.
Nawet nadziei cienia,
Że zacznie się coś zmieniać.
Nie wróci już nic,
I nie narodzi się cud.
Nie mam już nic.
Wszystko odeszło,
I nie wroci już.
Cud się nie zdarzy.
Nie odzyskam już nic.
Miłości przegranej,
Przeszłości zapomnianej,
I rodziny utraconej.
Nie wydarzy się już nic,
Dlaczego?
Bo nie mam już nic.

Skumar.05.01.2013.

skumar