żyj

Zamyślam się w życiu
podtapia mnie strach
tytuł dorosłości zamyka mi drogę ucieczki

a ja tak bardzo nie chcę się bać

codziennie spaceruję po teatrze ról
ale nie mogę znaleźć swojego wcielenia
znikam w cieniu własnego cienia

tak trudno być dziś sobą
prawdziwym człowiekiem bez makijażu

prawda wymaga poświęceń
wiatr ludzkiego śmiechu smaga twarz
bicze słów ranią duszę
nocami płaczesz leżąc w pościeli inności

ale walcz bo warto

po sezonie burz
wstać i popatrzeć w lustro
zobaczyć SIEBIE
uśmiechając się do ludzi
dla których ważne jest to,że po prostu jesteś