Krzątanina mglistych pozorów

Nic z twarzy tej nie zostało.
Nic.
Tylko ... rysy ust spłoszone.
Szukając w myśli,
niena­syco­nych drżeń cieni,
gubię ciepło,
oczu,
tamtych.

Widząc jednak czasami,
mało wyraźnie ...


Te otchłanie,
uśmiechem mnie wabią,
biegnę w dół,
dotykając, z nadzieją
przeklętych bram zapomnienia.

Pozornie,
we mgle,
odnajduję Ciebie.

Lethien