Tonę w głębi jej spojrzenia Tam świat w swych barwach się zmienia W sidła wzroku uchwycony Jestem w niej zauroczony A w tych oczach wszechświat cały Niczym róży kwiat dojrzały Napełniony poranną rosą z łez Lecz spojrzenia nadszedł kres Bo zbyt zuchwale patrzę, zbyt długo Odwracam wzrok i czuję się błogo
platek_sniegu
