WSZYSTKO OD NOWA...

Przeminął czas mego domu, zniszczyła go mgła i woda.
Nie będe go już żałować, lecz zacznę budować od nowa.

Przeminął czas mej przyjaźni, nie planuje się przed tobą chować.
Zastanowię się, pomyślę jaśniej i zacznę przyjaźń od nowa.

Przeminął czas mego smutku, rozświetliła go śmiechu mowa.
Nie potrwa to jednak długo i zacznę płakać od nowa.

Przeminął czas mej miłości, bolesna separacja chwilowa.
Lecz gdy spojrzę ci spowrotem w oczy to kochać cię będe od nowa.

W ogniu wszystko staneło, nie pomoże ni krzyk ni mowa.
Przestańmy patrzeć za siebie i zacznijmy wszystko od nowa!

M.F (Frycia)

Frycia