Powstaję

Z własnych błędów sieci
Z grzechów gruzów i śmieci
Powstaję i robię do przodu krok
Powoli odzyskuję czysty wzrok

Sam się w kajdany uwięziłem
Bo w grzechach pogrążony żyłem
Przed oczami jeszcze dokuczliwy mrok
Lecz światło w oddali przykuwa wzrok

Tam właśnie mój wyśniony cel
Przyciąga mnie światła czystość i biel
Powstaję by w świetle z grzechów się obmyć
By prawdziwie kochać, dawać i żyć

platek_sniegu