W pogubionych korytarzach zdarzeń

Jak krzyczą
posiniałe z tęsknoty
ramiona rozpostarte
uparcie?
Jak wołają
w bólu niemocy permanentnej
dłonie
pobladłe?
Jak zamierają
w pustce nieodmierzonej
źrenic czarnych
ruchy?

Jak gaśnie
zawieszona w bezczasie
niewyraźna
niby ...

Chodź.
Zobacz.


Lethien

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2013-02-17 11:39
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Lethien > < wiersze >
Michal76 | 2013-02-20 11:16 |
Zobaczyłem....
Conte | 2013-02-18 21:42 |
Te korytarze niczym labirynt czesto bez wyjścia...Piękne
ewita | 2013-02-17 13:17 |
niesamowity...bardzo przejmujący i głęboko trafia...pozdrawiam
Xii | 2013-02-17 11:50 |
Stworzyłaś w tym wierszu niesamowity klimat, bardzo mi się podoba!
Magdis | 2013-02-17 11:47 |
To ja:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się