Doskonałość

A gdybyś był doskonały
Jak lilia czysty i biały
Jaki sens miałoby Twe istnienie?
Do czego pchałoby Twe dążenie?

Byłbyś bez grzechu, bez wad
Czy kochałbyś cały świat?
Czy miałbyś jakieś chcenie?
Jakie byś miał wtedy pragnienie?

Jeśliś już doskonały
Na szczycie oświecenia i chwały

To nie masz już chcenia
Nie masz pragnienia
Nie masz do celu dążenia
I nie masz już sensu istnienia

Kto jest już doskonałością
Tęskni za pustką i nicością
Doskonałość Twym celem nieosiągalnym
Bo stałbyś się puchem marnym


platek_sniegu

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2013-02-20 07:21
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < platek_sniegu > < wiersze >
Pettrus | 2013-02-20 10:37 |
Przeczytałem kilka razy i....bardzo mi się podoba.Ładnie płynie z zaciekawieniem.
krecia | 2013-02-20 08:43 |
dlatego cieszmy się, bo nikt z nas nie osiągnął tej doskonałośc
ewita | 2013-02-20 08:05 |
ciekawy...daje do myślenia...i stawia dużo pytań...podoba mi się
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się